Het is lente, althans, meteorologisch is dat zo. En mét de lente, komt de behoefte om te snoeien. Om op te ruimen, keuzes te maken. En dat is nodig om je geluk en je energie te laten stromen. Ruimte geven aan je potentieel, hoe doe je dat?
Snoeien om te groeien ~ ruimte geven aan je potentieel
Behoefte om te snoeien
Laatst liep ik met een vriendin die hovenier is, langs het huis van een andere vriendin. Die stond met haar snoeischaar in de hand om haar appelboom te snoeien. Het is een mooi boompje. Als leek zou je de vergissing maken te denken dat alleen het terugsnoeien van de lange takken voldoende zou zijn. Tenminste.. als je mij met een snoeischaar aan het werk zet, is dat wat ik zou doen.
Het líjkt essentieel, maar is het dat ook?
Maar wil je een appelboom echt goed in vorm krijgen, is er echt meer nodig. Kijkend met haar hoveniersogen wist Connie precies de takken aan te wijzen die drastisch gesnoeid moesten worden. Waaronder een vrij stevige die het centrum van de boom leek te zijn. Tot dan toe leek juist díe tak mij essentieel. Maar toen ik door haar ogen ging kijken zag ik dat het inderdaad júist ruimte en vorm en schoonheid zou opleveren.
Henriëtte, de vriendin met de snoeischaar, zette de schaar erin gaf daarmee de appelboom haar potentie terug.
‘Van alles een beetje minder’
Door dit appelboom-gebeuren raakte mij. Ja, soms krijgt potentie geen ruimte. Soms is het leven te vol. En er is niks dat we willen missen. Alles lijkt belangrijk als we het de revue laten passeren. We kunnen wel van alles een beetje minder. Maar – denkend aan de appelboom – geeft dat ‘beetje minder’ werkelijk ruimte aan ons potentieel?
Iets dat lijkt te horen bij wie ik ben
Als ik kijk naar mijn potentieel, mijn leven, mijn geluk, wat heb ik dan te snoeien om nieuwe ruimte te ervaren, tot een nieuwe vorm te komen? Wat moet ik loslaten om volledig te kunnen bloeien? Wat is het dat mij tegenhoudt om méér van mijn potentieel te ontwikkelen?
Ik weet dat het antwoord me een beetje pijn gaat doen. Ik heb het niet over het terugsnoeien van een paar takjes, maar over iets dat lijkt te horen bij wie ik ben. Iets waar ik m’n leven heb omheen heb geplooid, terwijl het, als je dieper kijkt, mijn groei en mijn geluk in de weg staat.
Ik weet dat het antwoord me een beetje pijn gaat doen. Ik heb het niet over het terugsnoeien van een paar takjes, maar over iets dat lijkt te horen bij wie ik ben. Iets waar ik m’n leven heb omheen heb geplooid, terwijl het, als je dieper kijkt, mijn groei en mijn geluk in de weg staat.
Vals gevoel van vrijheid
Wat het is? Nou, daar gaat ie: het gaat over tijd en op tijd komen. Dat is een uitdaging voor mij. Ik hou niet van de strakheid die het geeft, het gevoel van ‘moeten’. Ik wil ruimte, en ergens ben ik gaan geloven dat op gespannen voet met tijd staan, die oprekken, mij ruimte geeft. Maar is dat werkelijk zo?
Nee, dat blijkt heel anders te werken. Als ik goed ga voelen geeft het me spanning en verlies van ‘grond’. Echt een tak die gesnoeid mag worden, waar hij zo op het eerste oog best okay lijkt..
Kies een goede tuinvrouw
Misschien wat bold, maar ik ga het toch zeggen: ook jij hebt dit in je leven. Iets dat gezien en vervolgens gesnoeid mag worden. Iets dat in de kern van je leven zit en van daaruit alles beïnvloedt. En dat je afhoudt van wat je werkelijk wilt ervaren, zijn, leven..
Misschien komt er al een idee bij je op wat het zou kunnen zijn. En als je het niet weet, maar wel voelt dat het met je resoneert, zorg dat je een goede ‘tuinvrouw’ in de arm neemt. Iemand die je kan helpen de tak te vinden die gesnoeid mag worden. Want zonder Connie was die appelboom in de knoei gekomen met haar potentie. En dat zou enorm zonde zijn.
Shine your Qi-light!
Een keertje heerlijk tot rust komen en landen in je lijf? Of gewoon nieuwsgierig? Je bent welkom in m’n workshop ‘Balance your energy’. In de agenda vind je de data.
Meer contact met je lijf? Download hier m'n ebook met eenvoudige oefeningen voor thuis.
